دو دوتا

فاصله ی سنی من با بقیه زیاد بود ، منو تو بازیا و شوخیاشون  راه نمیدادن 

منم دوست داشتم با اونا باشم نه همسنای خودم

ی روز که  منچ بازی می کردن و خیلی غر زدم گفتن باشه این رنگم میذاریم برای تو.... تاس مینداختن و جیغ می کشیدن. منم با هیجانشون ذوق زده میشدم

نوبت من که می رسیددستای کوچولومو  میچرخوندم و میچرخوندم و مثل اونا تاس مینداختم اما جونمو به لبم می رسوندن اینقدر که میگفتن بدو دیگه

رنگ من عقب افتاد،اعصابم خورد شده بود . فهمیده بودم سرکاریه ، من تو بازی نبودم ، گولم زده بودن ، مهره شونو میزدم و دو دقیقه بعد مهره تو بازی بود .حرصم گرفت، در یک لحطه بلند شدم ، اگه سرشون بالا بود حتمن قیافه شیطانیمو میدیدن اما حواسشون به من نبود،  نوک انگشتای تپلمو با اون لاک قرمز نصفه و نیمه که انگار موش گازش زده بود اوردم جلو  و آروم  و خونسرد در یک لحظه زدم زیر صفحه ی منچ . همه ی  مهره ها برگشت

عمو، داداش ، پسرعمه ... همه بهت زده نگام کردن، نمیدونم از ترس بودیا خودمو لوس کردم جیغ بلندی کشیدم و  داد زدم بااااااااااا باااااااااااااااا..... داداشم داد زد مرضضضضض. دیووووونه . چتهههههه؟

مامانم حالش بد شد فکر کرد منو برق گرفته یا اب جوشی چیزی ریخته روم ، می خواست منو بکشه اما عین موش پریدم تو بغل بابام 

کفر همه در اومده بود . وقتی گفتن چکار کردم  بابام یواشکی درگوشم گفت اره بابا ؟ نمیدونسته دخترم ، معذرت میخواد

 گفتم نمیخوام ، 

اینا منو بازی ندادن 

 مامانم داد  زد مگه هم قد اینایی تو؟ و بعد به بابام غرزد حالا ببین کی گفتم دو روز دیگه اگه تونستی جمعش کنی، همیشه دعواش میکرد و میگفت اگه میذاشتی دوتا بزنم تو سرشون ! اینطوری نمیشد ، به همه کله میکرد ومیگفت بلد نیست بچه تربیت کنه ، اما هیچکس تا حالا به من نگفته بی تربیت یا بدتربیت!

بعدها دیگه به قول بابا لاتی و بی منطق کافه روبه هم نمیریختم اما هر وقت شطرنج بازی می کردیم و من دراستانه ی کیش ومات بودم دادمیزدم بااااااشه توبردی ولذت اون  کیش وماتو از بقیه می گرفتم

 بزرگتر میشدم و  بابام با داستانا وحرفاش چیز یادم میداد، شام خور نبودم ، اما وقتی هول میزدم  و از روی فضولی میخواستم در قابلمه ی برنج زودتر باز بشه یادم میداد صبر کنم ،میگفت دستتو خیس کن بزن به تنه قابلمه ، اگه جیز جیز کرد یعنی برنج دم کشیده، هنوزم اگه برنج دم کنم شگردم همینه

برای اینکه تخم مرغ بخورم شرط داشتم زرده اش طلایی باشه اما ابکی نباشه ، ی ذره هم که رنگش بر میگشت میگفتم نمیخوام ، بالاخره اختراع کرد ، از لحظه ای که اب جوش میاد سه دقیقه بجوشه ، بعد گازو باید خاموش کنی و در قابلمه رو ببندی ،و تا  ی ربع تخم مرغ رو بیرون نیاری

هنوزم اینکارو میکنم و زرده ی تخم مرغ همونجور میشه که میخوام

 یادمه وقتی از جلوی پیرزن همسایه ردشدیم و سلام نکردم گفت سلام نکردی؟

گفتم جواب نمیده ، تو رو دوست داره اما از من خوشش نمیاد

گفت اون پیرزنه شاید نمیشنوه ، ما وظیمونه سلام کنیم ، حالا جواب داد یا نه دیگه با ما نیست

وقتی بچه ی منگول دوستمون همراهشون اومد عیددیدنی و وسط اون همه نور و چراغ به بابام گفت اینجا اب و برقم داره ، غش کردم از خند

اما بابام جدی جوابشو داد و گفت بههههله...،.. اب و برقم داره و  کلی براش توضیح داد و چشم غره رفت بهم

هر روز صب موقع رفتن بوسمون میکرد با یک عالم بوی خمیر دندون و ادکلن، اگه تابستون بود خونه بودیم آروم میگفت بخواب امااگه باید می رفتیم مدرسه یواش یواش بغلمون میکرد تا خواب از سرمون بپره

و درنهایت همون بودکه یادم داد ادم سالم در جامعه باید دودوتاش چهارتا بشه ، تا ادمای دیگه بتونن روی اون حساب کنن ، یادم داد که هرادمی ی مسءولیتهایی داره که باید به اونا عمل کنه چه ناظری باشه چه نباشه  

و حالا قرارم با خودم اینه ،  یعنی سعیم اینه که کسانی  که از کنارم رد میشن بتونن پیش بینی ام کنن ، از حرکتای انتحاری و حساب نشده خوشم نمیاد همه ی تلاشم اینه ، اما گاهی کم میارم

گاهی هم با دلم خودم بازی رو به هم میزنیم ،  کودک درونم گاهی بد قلقی میکنه اما سعی میکنم زیاد بهش سخت نگیرم ، یاد بابام میافتم و اروم میگم دخترم نفهمید من معذرت میخوام ....

اما خب سخته بازم... خصوصن که دیگه اون همیشه حامی نیست

برکه کاشی...