صبور

مثل درختی که در آتش می‌سوزد

و‌ توان گریختن ندارد.

حیرت‌زده چون گوزنی

که شاخ‌های بلند

در شاخه گرفتارش کرده‌اند.

همه این روزها این چنینیم

شمس لنگرودی

وقتی مشکلی پیش میاد تو این دنیا تنهایی . فقط ذینفعان هستن که میتونن احساس مشترکی داشته باشن 

به خاطر همینه که به هیچکس حتی خاله ها چیزی نگفتم 

خانوم جون تو این وقتا میگفت دلی خرابه شهری که خراب نیست 

راست میگه . دل من داغونه به بقیه چه ربطی داره ؟