پشت شیشه برف می بارد!

به این مجسمه سازی که قلبش از سنگ است

بگو تو را بتراشد که من دلم تنگ است!

به سقف آبی پرواز اعتمادی نیست

که آسمان من و تو هزار و یک رنگ است

شبی کنار در خانه ی جنون بنشین

سرود گریه ی دیوانگان خوش آهنگ است

چرا زمانه مرا پایبند عشق تو کرد!؟

برای بی پر و بالی چو من قفس ننگ است

در این مجسمه جای تبسمت خالی ست

میان شهر سر بوسه ی لبت جنگ است

سر قرار بیا تا دلم نرفته ز دست

اگر چه فاصله ی ما هزار فرسنگ است

داره برف میاد . چه خوشگله و چه دلتنگ . هنوز تصمیم نگرفتم برم یا نه 

سردمه . دوست دارم تا ظهر بشینم و باریدنشو نگاه  کنم 

الان سومین باریه که از تخت میام پایین میگم میرم و بعد دوباره میگم نه سردمه 

ولی فکر کنم برم . با اینکه چتر ندارم !